رَفیقِ روز هاء سخت، هنوز بیداری – به روی خشکِ لبت، جاء پاء سیگاری – رفیقِ خستهِ من، صداءِ بسته شدن – درونِ سینهِ تو، آرزوءِ بیداری – منم که مهر به سر بودُ مهربانی ها – کنون که خسته ترم در هجومِ بیماری – سواء کینهِ دشمن، جدا ز اهریمن – شدم اسیرِ توهم و عشقِ بازاری – رفیقِ خسته نگویم که عشق سیخی چند – و نانِ مهرُ عطوفت، دروغِ تَکراری – چقدر زر زده ءَم چشم، باز می بندم – دهانُ حلقُ گلویم به بغضِ اجباری – تمامِ عمر عذابت نمی دهد دنیا – بیا رفیق بخندیم در کمالِ بی عاری