ابراهیم پورباقر

.
ابراهیم پورباقر
در ۲۲ تیر ماه ۱۳۵۷ در شهر چالوس، استان مازندران، ایران در خانواده ای بسیار ایدئولوگ و سیاسی به دنیا آمد
تحصیلات مقدماتی را در همان شهر و دبیرستان را در نوشهر به پایان رسانید و برای فرا گرفتن موزیک در رشته سلفژ به آموزشگاه نینوا در تهران خیابان ویلا رفت و توانست دوره مقدماتی سلفژ را نزد استاد کیومرث شمس پیرزاده فرا بگیرد و دوره پیشرفته را نزد ناخدا علی سنگاچینی فرمانده یگان موزیک نیروی دریائی ارتش در ملوان بندر انزلی بگذراند و در همان زمان توانست در مقطع کارشناسی رشته کارگردانی سینما دانشگاه سوره تهران پذیرفته و سال ها بعد از همان دانشگاه فارغ التحصیل شود
البته که او نخستین اثر ادبی بحث برانگیزش را در میانه تحصیلاتش به همراه میثاق بنی مهد با عنوان در را ببند آنقدر زندگی کن تا بمیری در تهران به چاپ رساند که توانست در زمان خود اثر قابل توجهی را بر برخی محافل ادبی بگذارد تا جایی که بر اساس یکی از آثار همان کتاب به قلم او، انیمیشنی با عنوان چرا این تلفن زنگ نمی زند در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ساخته شد
تلاش ابراهیم بر این بود که فراگیری و تحقیق در عرصه ادبیات، موزیک و تصویر را هم زمان پیش برد و در راستاء این هدف به مطالعه منابع مختلف بپردازد زان روی به عنوان مثال او تئوری بنیادین موسیقی پرویز منصوری را خط به خط از بر شد و در همین مسیر موفق به وضع قوانینی در جهتِ معرفی ادبیات عمودی و افقی فضائی گردید تا جایی که با بررسی ضد تعمیمی واژگان، لغات را بر اساس اصالت در ترازوی سنجه ای قرار داد تا سره یا ناسره گی شان مشخص شود که این امر منجر به خلق صرف و نحوی تازه در زبان و ادبیات فارسی و پرده بندی موسوم به بیست درجه ای یک سوم پرده در موزیک سینه به سینه و قجری ایران شد
او واضعِ هنرمرگی و مرگِ اثر و خودتخریبی واژگان و نیستواژگی است و از نظر او برخی لغات مصطلح نظیر شعر، هنر و عشق تعمیمی و فاقدِ ارزشِ محتوائیِ مشخص و واضحند، پس زمانهِ فلسفیدن دیرگاهیست که گذشته و گاه، گاهِ منطقِ منطقیست