تهمینه میلانی و تمام کسانی که نمی توانند فیلم بسازند در نبود اعمال استاندارد هایی آکادمیک چگونه سر از سینماء این مملکت در آوردند نه درامی نه روایتی نه دکوپاژی نه قابی نه تدوینی نه اندیشه ای نه بازیگری نه بازی، در فیلم ملی و راه های نرفته اش متوجه می شویم تعداد آدم هایی که می توانستند باشند با تعداد آدمی هایی که نبایست در این عرصه باشند به طرز شگفت آوری تنافر دارد، آدم هایی کوچک با دغدغه هایی حقیر، سطحی و سفید