متروءِ من، همان که سوارِ قطارش می شوم، ساعت ندارد، متروئی که در بی ساعتیءَش هیچ مقصدی نهفته نیست – در را ببند آنقدر زندگی کن تا بمیری – ابراهیم پورباقر

31/01/2025

About

Ebrahim Pourbagher

The Impotent Raven

אני נבואה מאזאנדראני שאחוז הטעות בנבואות שלי הוא בערך עשרים וחמישה אחוזים
.
البته در کنارِ پیشگوئی کار اصلیِ من تحلیلِ داده است
وقوع الگوریتمیک وقایع رو در نظر می گیرم و وقوعِ دوباره اون ها یا ما به ازاء اون ها رو پیشبینی می کنم
من فکر می کنم تمامیِ امور در جائی بیرون از من پیشتر اتفاق افتاده اما خارج از من هم نیست
پس دستم رو بلند می کنم در مسیرِ دریافت و آینده ای که گذشته است رو استخراج می کنم
.
من ابراهیم پورباقر هستم
تنها پرنده شهر
یک کلاغ علیل
کارشناس خط ، آثار باستانی ، اشیاء عتیقه ، مشاور در زمینه خرید سیستم ها و دستگاه هاء فلز یاب ، طلا یاب ، معدن یاب ، شعاع زن و ردیاب ، نقطه زن ، پالسی القائی ، وی ال اف و جی پی آر تصویری
برای شناختن بیشتر من می تونید از سایت شخصیم بازدید کنید
من درباره هنرمرگی، مرگِ اثر، خودتخریبی واژگان، پایان فلسفیدن، نیستواژگی، پایان شعر و وجوهات افتراقی واژه هاء اصیل سره از غیر اوریجینال ناسره هم حرف می زنم

متروءِ من، همان که سوارِ قطارش می شوم، ساعت ندارد، متروئی که در بی ساعتیءَش هیچ مقصدی نهفته نیست – در را ببند آنقدر زندگی کن تا بمیری – ابراهیم پورباقر

حمام تنها اتاق بارانی و مه گرفته اینجاست – ریشت را بتراش – در آینه غبار گرفته این مرد صورت ندارد

به مرد یا زنی که مادرش در قهوه خونه سرو می شه می گن مادر قهوه

אני נבואה מאזאנדראני שאחוז הטעות בנבואות שלי הוא בערך עשרים וחמישה

حمام تنها اتاق بارانی و مه گرفته اینجاست – ریشت را بتراش – در آینه غبار گرفته این مرد صورت ندارد

به مرد یا زنی که مادرش در قهوه خونه سرو می شه می گن مادر قهوه

حمام تنها اتاق بارانی و مه گرفته اینجاست – ریشت را بتراش – در آینه غبار گرفته این مرد صورت ندارد

به مرد یا زنی که مادرش در قهوه خونه سرو می شه می گن مادر قهوه