There’s a lady who’s sure, all that glitters is gold, and she’s buying a stairway to Heaven. When she gets there she knows, if the stores are all closed, with a word she can get what she came for. Ooh, ooh, and she’s buying a stairway to Heaven. There’s a sign on the wall, but she wants to be sure, cause you know sometimes words have two meanings. In a tree by the brook, there’s a songbird who sings; Sometimes all of our thoughts are misgiven – Stairway to Heaven – Led Zeppelin

فیلم سینمائی پلتفرم یک به کارگردانی گالدر گازتلو اوروتیا فیلم نیست، یک زرِ روشن فکریِ به ظاهر چپ چسانه در قالبِ یک تزِ فلسفی، اخلاقیست که می خواهد با لگدمال کردنِ تمامیِ آنچه بشر تلاش کرده تا کنون آن ر تحت عنوانِ انسانیت از خود بروز دهد، در سنتزی خود ساخته یک کور سوء امیدی در آن بدمد و در نهایت در کمال شعار زدگی آن ر در قالبِ یک اثرِ مثلا متفاوت اماله نماید، که در اواسط فیلم تقریبا همان روایتِ شعار زده پس از رویارویی دو کرکتر سیاه و سفید با آن معلم اخلاق شبه گاندی یا ماندلا از دست می رود و با آبکی ترین فرم نتیجه گیری که مختص تفکر اسپنیول هاء متافیزیک باور است پایان می یابد. پلتفرم فیلم نیست و تا فیلم شدن فرسنگ ها فاصله دارد، مشتی شعار اخلاقی، فلسفی، سیاسیست که تاریخ مصرف آن دیرگاهیست به سر آمده – The Platform – Galder Gaztelu-Urrutia